• Fries Dagblad over ‘ Vogels kun je niet melken ‘
Op gruttosafari door Súdwest-Fryslân: een openhartig en intiem inkijkje in het leven van boer Bote uit Tjerkwerd | ★★★★☆
• Walter van der Kooi in de Groene:Een bloedmooie natuurfilm over een beperkte habitat in Zuidwest-Friesland. Van worm tot koe, made tot huiskat, spin tot hoofdrolspeler grutto, de ‘nationale vogel’…Een familiedrama, zeker zo indringend als in speelfilm
…de stiltes zijn frequent en langdurig en het zijn de fraai gevangen blikken en lichaamshoudingen die het verhaal het duidelijkst vertellen) toch, min of meer liefhebbend, bij elkaar houdt.
• de Volkskrant over ‘ Vogels kun je niet melken ‘De documentaire Vogels kun je niet melken is een fraai, genuanceerd portret van een boerenfamilie die lastige keuzes moet maken…Onverwoestbaar blijft intussen de liefde van Bote voor zijn grutto’s. Het maakt Vogels kun je niet melken tot een ontroerende, verhelderende film.| ★★★★☆
• De Groene over ‘ A way to Be ‘Ellende ja, die je je uiteraard kunt besparen, maar als je over een drempel van onwil en ongemak stapt (ik moest eerst slikken, waarop ik niet trots ben) raak je steeds meer onder de indruk van de zeldzame combinatie van wilskracht en optimisme die deze performers kenmerkt en die hen in zekere zin een Himalaya doet beklimmen om mee te kunnen dansen, bewegen, rijden. En leven.
En ik slik, vanwege Buñuel-achtige schoonheid, geestkracht en toch ook vanwege zwaar lot. Sorry man.
• De Groene over ‘ Het leven gaat niet altijd over tulpen ‘Verreweg de mooiste sportdocumentaires gaan niet over sport. Of maar zijdelings. De hoofdrolspelers zijn topsporters, maar de films gaan over wezenlijker zaken. Deze Tulpen over liefde en verlies…
We mogen bij de liefde zijn en bij het verdriet van vader, die ‘de warmte in huis’ (Jolanda) het meeste mist. Gezellig is het inderdaad niet bij de stille mannenmaaltijd van Hollandser dan Hollandse (stamp)pot met appelmoes eroverheen.
Prachtfilm.
• Filmkrant over ‘ Sidik en de panter ‘
De op IDFA bekroonde documentaire Sidik en de panter is een oogstrelende lofzang op het wonderschone Koerdische landschap. Met in de hoofdrol een poëet die ons door de grillige bergkammen gidst, op zoek naar een verloren gewaand roofdier…
Het resultaat is een bijna magisch-realistische film die memoreert aan een rijke traditie van sprookjes uit het Midden-Oosten. Over een man die een panter moest worden om de wereld te laten zien hoe ze moet veranderen.
• Trouw over ‘ The beast in the jungle ‘
Soms is een verfilming van een boek zo raak dat het verhaal voor altijd die vorm aanneemt. In Clara van Gools Engelstalige verfilming van de novelle ‘The Beast in the Jungle’ is dat de vorm van een dans. Nooit zal dit verhaal meer iets anders zijn dan een choreografie van geliefden, een tragische pas-de-deux waarin de geliefden maar heel soms samen dansen. Meestal bewegen, joggen, vergaderen ze alleen in tijdloze landschappen…..May’s verlangen, haar magnetisme voel je tot de laatste seconde. Tot het moment waarop John eindelijk ziet wat het beest is waar hij al die tijd op heeft gewacht.
• Volkskrant over ‘ Het mysterie van de melkrobots ‘
Dit klassieke verhaal van de kleine man tegen het grootkapitaal, inclusief meeslepende rechtszaak, krijgt nóg een filmische dimensie….De film van Vuk Janic is gemaakt volgens de Vaste Regels Voor Integere Nederlandse Documentaires. De maker is een typische vlieg op de muur, stilletjes observerend. Er wordt haast niets uitgelegd, subtiele pianotonen en dramatische strijkers klinken op gepaste momenten en er wordt veel gezwegen tijdens verstilde beelden van het platte landschap.
• NRC over ‘ Hemelbestormers ‘
Het resultaat is een boeiende documentaire (genomineerd op IDFA 2014), niet in de laatste plaats vanwege de spectaculaire natuurbeelden. Minstens zo fascinerend en bloedstollend zijn echter de intriges en morele dilemma’s die zich hoog op de berg afspelen. Expeditieklimmen is een harde tak van sport, waarin de Sherpa’s een belangrijke rol spelen. Zij kennen de berg en risico’s bij het beklimmen ervan het beste en spelen daarom een centrale rol bij het nemen van een moeilijke beslissing: doorgaan of omkeren?
• Dokfest jury rapport 2014
A haunting film with an intelligent, experimental structure in both sound and imagery.
A brilliant piece of filmmaking that puts people in the background but speaks volumes about humankind. For the innovative use of non-fiction cinema, the jury awards the Viktor DOK to
See No Evil by Jos de Putter.De eenzaamheid van de bejaarde wordt treffend in beeld gebracht in de documentaire
See No Evil . Jos de Putter portretteert drie beroemde mensapen die nu met pensioen zijn.
Cheeta speelde in veel Tarzanfilms. Nu vult hij zijn dagen met een beetje abstract schilderen, pianospelen en naar die films kijken.
See No Evil is een weldadig trage, stille film, zonder commentaar, die daardoor sterk de suggestie
wekt dat je de trage, stille apen leert kennen. Veel close-ups van de oude koppen, van hun
gelaten blikken. (NRC)• Variety over Best New Documentary Director Tribeca 2012
Stunning lensing and a deep respect for the stories of coastal Kenyans leave auds pleasantly ruminating on a world touched by magic long after the final credits roll for
Wavumba: They Who Smell of Fish…..The docu’s success comes from a serendipitous combination of glorious visuals (best viewed on large screens) and the helmer’s ability to bring auds into this world without coming off like an ethnographer.• De Volkskrant over Niemand kent mij
Een adembenemende documentaire. In Thomas Dekker vond Geertjan Lassche een droom van een hoofdrolsspeler. Een klassiek drama.
• Variety over Voices of Bam
Using scratched and dust-covered photos to evoke happier times, Dutch directors
Aliona van der Horst and Maasja Ooms give an impressionistic rendering of life in a destroyed city in Voices of Bam.…Despite docu’s amorphous structure, pic remains a poetic essay on loss
and the difficulties of rebirth, making it ideal fest fare.• Jury report Prix Iris 2011 over Liefdeswinter:
In a highly personal search the programme maker takes us into her quest to get an answer to one of the biggest questions in life: What is True Love?…In a subtle way the film shows the consequences of arranged marriages in traditional societies, where poverty and lack of education bring men and women together, often against their will.
• Sundance Festival Special Jury Prize
Director Yan Ting Yuen takes a reverent tack toward those who performed in the Yang Ban Xi….
and make for a visually striking and captivating film not to be missed.• Filmkrant
De franje is verdwenen….In Kleine Teun is alles noodzakelijk en alles op zijn plaats.
• De Filmkrant
De Putter vertelt het verhaal van Dans, Grozny dans in drie door elkaar gemonteerde tijden…
De drie werelden worden van elkaar gescheiden door verschillen in kleur, beweging, en af en toe een slowmotion. Het geluid, dat soms van de ene in de andere scène doorloopt, legt juist weer een link tussen droom-, spook- en actuele wereld.• NY Times
How do you film a biography of an enigma who died at such a young age (26) that he barely had a life? One way is keep it short. Jeroen Berkvens’s tender tribute,
A Skin Too Few: The Days of Nick Drake, is only 48 minutes long…
a cinematic tone poem as much as a biography.• Variety
Thanks to its unintrusive approach, Desi, the audience-award winner at Amsterdam’s recent documentary film festival should attract interest in multicultural TV slots.